Wala na

Sa kabila ng pinagdadaanan ko  madami akong dapat ipagpasalamat sayo  at pati na din kay “bro”.Unang-una may mga bagay pala na kaya nating gawin sa ngalan ng pag-ibig.Natuto ako sayo,naging mahaba ang pasensya ko,naging matyaga sa paghihintay kapag late ka,Natutunan ko kung pano makinig,sa ngayon Im a good listener than a speaker,Naging mapagpatawad ako,pwede pala yun 2nd chance,3rd chance kahit nth chance pa kaya kong gawin.Araw-araw challenge ka sa buhay ko at ako din sayo,Hindi nga natin namalayan mahigit dalawang taon na tayo.Ano ba sikreto?wala,basta ang alam ko wala ako tiwala sayo sa bawat kilos mo at lahat ng sinasabi mo, baka nga dumating ang panahon pati paghinga mo di ko na paniwalaan.Yun yung nakapagpatibay sakin,natuto akong kumapit sa relasyon natin dahil sa wala akong tiwala .Alam ko matatawa ka pero yun ang totoo.Pero pano kung ikaw ang bibitiw?madaya ka naman eh tinuruan mo ko na maging matatag pero ako naman ang iiwan mo.Lagi ka talaga madaya,lagi na lang ako yung taya,para kang bata ang galing mong magtago di na kita makita,kung pwede nga lang maging bata uuwi ako sa nanay ko,iiyak at magsusumbong dahil iniwan nanaman ako ng kalaro ko.Hindi ko alam kung pano ko uumpisahan eh,sinanay mo ako,sino na bayung titimplahan ko ng kape,lulutuan ng hotdog,yung rereplayan ko sa mga text.Yung kukurot sa kin,yung aakayin ko pag lasing na,wala ng magtatanong sakin kung bhe gwapo ba ako?wala na mangungulit sakin mag Mcdo.Wala na…asan ka na?ibabalik ko sayo ang madalas mong tanong sakin noon,”bhe wala na ba talaga?”please wag mo sasagutin dahil ayokong marinig na wala na

Posted by buendiaboy on June 17, 2011

https://buendiaboy.wordpress.com/2011/06/17/wala-na/